ÖNCE İNSANLIK!

Yürüyorsunuz ve yolda duran birinden müsaade isteyeceksiniz; bunu nasıl yaparsınız?  Karşınızdaki kişinin ırkına göre değil de yaşına ya da cinsiyetine göre bir hitap ile müsaade istersiniz, öyle değil mi? Sıradan bir gün, işe ya da okulunuza gidiyorsunuz, birine zarar geldiğini gördünüz; ırkına göre mi muamelede bulunursunuz yoksa koşarak yardım mı edersiniz?

Yolda yürürken müsaade isteyeceği kadına ‘‘Suriyeli, kenara çekil!’’ diyen; durakta tam inecekken otobüsün hareket etmesiyle sürüklenen bir kadına “Suriyeli zaten bir şey olmaz.” deyip gülen insanlara ne diyeceğiz? Bu cümlelerde takıldığınız şey “Suriyeli” kelimesiyse ne acı… Herkes herkesi sevmek zorunda değil ama saygı duymak zorunda. Gördüğümüz bu tarz tutumlar saygımızın ve insanlığımızın eksildiğini gösteriyor, başka bir açıklaması olamaz.

***

Irkçılık ve ayrımcılık… İnsanın insana yaptığı en büyük zulüm!

Dünyada var olan savaşların, acıların, katliamların temeli de buna dayanmıyor mu zaten. İnsanların kendi dinleri ve ırkları dışındaki insanlara eziyetini şikâyet ediyoruz da sadece Suriyeli olduğu için bir çocuğu kendi çocuğumuzdan uzak tuttuğumuz da, hor gördüğümüz de o, bizi kime şikâyet edecek? Her toplumda iyi var, kötü var. Bu denge çok da değişken. Kötülüğü iyiliğe mal etmek yerine iyiliği kötülüğe mal ediyoruz. Hangimiz inkâr edebiliriz sokakta yatan, aç kalan çocukların olmadığını. Tamam, onun ırkından olan bazı insanlar rahat yaşıyor, hiç etrafına yardım etmiyor, rahatça geziyor da olabilir. Biz kendi insani sorumluluklarımızı yerine getirmekle mükellefiz, başkasının insanlığını sorgulamakla değil. Yani bunun aynı ırkta olmakla da ilgisi yok, insanlıkla ilgisi var!

Biz Suriyelileri doyurmak zorunda değiliz diyenler, kendi ülkesindeki açları doyuruyormuş gibi konuşuyor da ülkemizde hala yiyecek ekmeği olmayanlar yok mu? Biz aç yatan her çocuktan mesulüz, biz eve yiyecek ekmek getiremediği için gözü yaşlı olan babalardan sorumluyuz, sokaklarda aç çocukları için ekmek toplayan annelerden sorumluyuz. Açlığın ırkı yok, acının ayrımı yok. Bunları var sayanların da insanlığı yok…

Biz insanız ve bizi insan yapacak her şeyden sorumluyuz. Bizi biz yapan bu sorumlulukla diğer türlerden farklıyız. Bu farklılık için çabalamak ümidiyle…